ανδρομέδα

Πήρε μαζί του ουρανού τα μυστικά
την Άγια Τρέλα στης Σελήνης το νυχτέρι
πήρε πνοή απ ΄της αυγής τα αερικά
κι έπεσε ήσυχα στη γη το Πεφταστέρι

Δεν βρήκε αστέρια όπως μας είχε φανταστεί
όμως μας λάτρεψε σαν είδε τα όνειρά μας
ίδια του Αυγούστου δείλι κόκκινο μελί
ίδια απ ΄τα νιάτα μας μέχρι τα γηρατειά μας

Κι όταν τα όνειρά μας του καλοκαιριού
είδε της πίκρας ο χειμώνας να τα παίρνει
είπε εγώ είμαι η τρελή του φεγγαριού
κι άρχισε η μάγισσα με μάγια να μας δένει

Όλα τα ανείπωτα και χιλιοειπωμένα
λόγια του έρωτα τρυγούσε στις ματιές μας
ύστερα τά ΄πλεκε τραγούδια αγαπημένα
να τα φοράμε να ζεσταίνονται οι καρδιές μας

Μα η ζωή του παραμύθι που αρχίζει
των λουλουδιών και που σε δυο σειρές τελειώνει
ένας ανθός στο φως του έρωτα που ανοίγει
και που μαραίνεται σαν παίρνει και νυχτώνει

Μισοζωής του Ιούλη έφυγε ένα βράδυ
πόσο να αντέξει αυτόν τον κόσμο ένα αστέρι
έλαμψε βγαίνοντας στης νύχτας το λιβάδι
και του Περσέα ξαναέγινε το ταίρι


Η Πηγή Καφετζοπούλου έφυγε τον Ιούλιο του 2007
σε ηλικία 38 χρονών.
Μερικοί απ τους στίχους της μελοποιήθηκαν,
εδώ η Νεράϊδα της


17 σχόλια:

Μαργαρίτα Πάσχου είπε...

Καλησπέρα Κώστα μου!
Όντως πολύ ωραίοι στίχοι!
Καλό ξημέρωμα!

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

Στο ξαναλέω φίλε το έχεις!
Ευχαριστώ για το ταξίδι που μ' έστειλες.
Απο την τρελή του φεγγαριού, στην Ανδρομέδα.
Με επιστροφή...δυστυχώς...ευτυχώς...
ποιός ξέρει;
Σε φιλώ.

kyriaz είπε...

να σαι καλά.

kostaslogh είπε...

Μαργαρίτα
μεγάλη απώλεια ,πόσα ακόμα θα μπορούσε να ζήσει,πόσα να μας χαρίσει!
Καλό σου βράδυ!

kostaslogh είπε...

Βαγγέλη
εκείνη ήξερε να μας ταξιδεύει πολύ-πολύ καλύτερα,αλλά...
για την επιστροφή μάλλον δεν θα το μάθουμε ποτέ,αλλά για να μήν γυρίζουν ....
φιλιά

kostaslogh είπε...

kyriaz
πριν ένα χρόνο περίπου σε είχα ρωτήσει
πως γίνεται κάποιος σαν εσένα να σταματάει γράφει ποίηση!
...δέν ήξερα τότε !
το ξέρω, λίγο είναι τούτο δω γι εκείνη όμως αυτό έχω!
Με συγκινεί΄και με τιμά η επίσκεψή σου!
καλώς ήρθες

ΑΝΤΩΝΗΣ Σ. είπε...

κώστα, δεν είναι τούτο που είναι λίγο

εμείς είμαστε μικροί, όσο μεγάλα κι αν είναι κάποτε τα έργα μας

ένα κερί στη μνήμη της κι από μένα

tsaousa είπε...

Δεν ήξερα το όνομα της, ήξερα τους στίχους όμως. Στεναχωρήθηκα τώρα.

Κ.Υ.Π. WALKING είπε...

Του φίλου, με τη φωνή του Παπάζογλου, ίσως το πιό δημοφιλές τραγούδι πρίν αρκετά χρόνια στην Οία,από το σύνολο σχεδόν των ανθρώπων που δούλευαν εκεί κάθε χρόνο για όλη τη σεζόν.

Artanis είπε...

Ωραίο αφιέρωμα...Οι στίχοι πανέμορφοι και ο τρόπος που άγγιξε ο Μάλαμας το τραγούδι πολύ ευαίσθητος...
Καλημέρα από ΝΖ...

kostaslogh είπε...

Αντώνη
...έτσι είναι φτιαγμένος ο κόσμος ,άλλοι αστέρια κι άλλοι πλανήτες κι ο καθένας στην τροχιά του ,αναγκαία συνθήκη για την ισορροπία του συστήματος!

kostaslogh είπε...

Τσαούσα
..μη νομίζεις,κι εγώ χρόνια την τραγουδούσα αλλά την έμαθα από σχετική ανάρτηση αφού πέθανε.Στο μπλογκ της μπήκα σχεδόν τυχαία χωρίς να ξέρω ποια είναι,μπήκα στα σχόλια και τότε κατάλαβα.

kostaslogh είπε...

Κ.Υ.Π. WALKING
..και παντού θα έλεγα ! αλλά και ποιό δεν αγαπήθηκε;
ΟΙ στίχοι της είχαν την τύχη να ντυθούν υπέροχες μουσικές,το άξιζαν!

kostaslogh είπε...

Δέσποινα
νά ΄σαι καλά,μικρό μνημόσυνο επιχείρησα!
Οι στίχοι της ήρθαν στα χέρια άξιων δημιουργών ,ευτυχώς!
...πόσα ακόμα διαμάντια θα μας χάριζε δεν θα το μάθουμε ποτέ!
Καλή εβδομάδα να έχεις

kostaslogh είπε...

Μανιταράκι
μία απ τα ίδια
φιλιά

kyriaz είπε...

Στο νέο μου μπλογκ θα βρεις και δυο νέα της τραγούδια-βγήκαν μέσα σ' αυτό το ακλοκαίρι.

Καλές διακοπές να 'χεις.

kostaslogh είπε...

kyriaz
τα διαμάντια δεν χάνονται!
Σ ΄ευχαριστώ
..και για τις ευχές σου,έπιασαν!