επιστροφή!!!...ψυχραιμία

Αυτό ήταν!!!πάει, τέλειωσε και φέτος!
Κατ΄αρχήν θέλω να σας ευχαριστήσω φιλαράκια μου για τις ευχές σας,ήταν απ ΄την καρδιά σας μέσα φαίνεται κι έπιασαν!
Παρ΄όλο που ο άγιος Αύγουστος την έκανε για αλλού και μας έγινε το καλοκαίρι φθινόπωρο κάποιες μέρες,με κατακλυσμούς και τσουνάμια,το καθιερωμένο τρέξιμο προσαρμογής στο "εξοχικό μας",την συνηθισμένη μάχη με τη φύση (έντομα ,τρωκτικά και τις άλλες πληγές του Φαραώ)και παρ΄όλο που δεν πάτησε το πόδι του κανένας(είπαμε ,αυτό εντάσσεται στα αρνητικά ,ειδικά μετά τις πρώτες 15 μέρες)το ισοζύγιο είναι μάλλον θετικό,πιό θετικό από πέρυσι τουλάχιστον.
Αλλά ας τα πάρουμε απ ΄την αρχή, ή μάλλον α π ΄το δεύτερο κεφάλαιο ,(τις πληγές του Φαραώ) αφού για το πρώτο,την προσαρμογή, έχω ήδη αφιερώσει μιά ανάρτηση.
Τήν έκτη μέρα ο Θεός,αφού έφτιαξε έναν κόσμο σύμφωνο με το γούστο του(έχω τις ενστάσεις μου σε μερικά σημεία)είπε να φτιάξει κάτι ιδιαίτερο.Πήρε λίγο χώμα,έφτυσε κάμποσο σάλιο,έφτιαξε μιά γκρίζοκαφέ λάσπη και πήρε να την πλάθει.Ήταν λίγο κουρασμένος απ ΄το προηγούμενο τρέξιμο (μιά βδομάδα δημιουργούσε τον κόσμο ,με τα λόγια βέβαια αλλά και οι η σκέψη κούραση είναι)τα παράτησε λίγο και πήρε ένα ύπνο.Έλα όμως που όταν ξύπνησε η λάσπη είχε μουχλιάσει!!!Λυπήθηκε τον κόπο του, την τέχνη του,κι έτσι όπως την είδε στενόμακρη και χνουδωτή την έκανε...ποντίκι!!!Τον άνθρωπο τον έπλασε μετά!
Έτσι εξηγείται φίλοι μου η ανωτερότητα του ποντικού απέναντι στον άνθρωπο!!!
Πολλά χρόνια τώρα έχω την τύχη (και την ατυχία μαζί)να μοιράζομαι την ιδιοκτησία μου με την υπέροχη φυλή των τρωκτικών .Κι όταν λέω μοιράζομαι το εννοώ,αφού τους είχα παραχωρήσει σημαντικό μέρος του σπιτιού και φυσικά όλη την έξω περιοχή όπου δεν χρειάζονται την άδειά μου!
Στην αρχή ,όταν ξεκίνησα να μένω τα καλοκαίρια εκεί,έχοντας την συνήθη αντίληψη και γνώση ξεκίνησα έναν πόλεμο μέχρις εσχάτων για να γίνω απόλυτος κύριος και κάτοχος ,εξαφανίζοντας τον τετράποδο "εισβολέα"με κάθε τρόπο,όπως μηχανισμούς αναχαίτισης(κόλλες,καρφίτσες ανάποδα στα περάσματα),χημικό πόλεμο(ποντικοφάρμακα,ατμούς θείου, )πολεμικό υλικό(οπλοπολυβόλα,χειροβομβίδες ,ναπάλμ) που αποδείχτηκε από μάταιος μέχρι γελοίος !!!Αργότερα ανακάλυψα ότι είχα να κάνω με το ικανότερο είδος θηλαστικού αφού:αναριχάται σε οποιαδήποτε σχεδόν επιφάνεια ,ΠΕΡΠΑΤΑΕΙ ΑΝΑΠΟΔΑ,πηδάει από 6 μέτρα ύψος ,πετάει σε αποστάσεις πάνω από 3 μέτρα ,περνάει μέσα από σχισμές στο μισό του όγκου του κι όταν δεν χωράει ανοίγει τρύπες σε ξύλο ,μαλακό σοβά,πλαστικό ΚΑΙ ΑΛΟΥΜΙΝΙΟ! Αντιλαμβάνεται τον κίνδυνο των χημικών και ειδοποιεί την κοινότητα,πολλαπλασιάζεται ταχύτατα(γεννούν κάθε 40 μέρες από 5-6 μικρά)ενώ προσαρμόζει την αναπαραγωγή του σύμφωνα με τις συνθήκες περιβάλλοντος!!!
Αφού λοιπόν σπούδασα τον αντίπαλο ,υποκλίθηκα και δέχτηκα την ήττα μου.Ταυτόχρονα συνειδητοποίησα ότι δεν είχα ούτε το ηθικό πλεονέκτημα αφού στην ουσία εγώ ήμουν ο εισβολέας κι αυτός ο αμυνόμενος! Αυτό που αποκόμισα είναι ότι ο μόνος σίγουρος τρόπος να απαλαγείς απ άυτά είναι να τα κλείσεις έξω,κλείνοντας τα πάντα ερμητικά με ισχυρό μπετόν,και μέταλλο πάχους 1 εκατοστού τουλάχιστον,πράγμα που στην περίπτωσή μου ολοκληρώθηκε φέτος!
Και πάνω που είπα ποντίκια τέλος,κατέφτασε αυτός που περίμενα χρόνια,ο μεγαλύτερος εφιάλτης τους,ο απόλυτη μηχανή θανάτου,ο εξολοθρευτής,το κτήνος!!!Έτσι νόμιζα τουλάχιστον.









...ένας πάνθηρας!!!Εδώ με άψογο στυλ και αστραπιαία κίνηση αρπάζει το θύμα του...
...μια ακρίδα!
Ήρθε ένα πρωί, και στάθηκε στην άκρη της αυλής και με κοίταγε επιφυλακτικά.
Χαλί οι φέτες από καπνιστή γαλοπούλα και κίτρινο τυρί για να τον δελεάσω.Το ίδιο βράδυ τριβόταν στα πόδια μου.Περιχαρής ανυπομονούσα να έρθει η ώρα που θα τον έβλεπα σε δράση ,λίγο μετά το σούρουπο,όταν ξεχύνονται οι ποντικοπαρέες στην γύρω περιοχή!
Μάταια!!!Δέν έδινε δεκάρα τσακιστή για τον χαμό που γινόταν τριγύρω,σαν να μην υπήρχαν,τέτοια αναισθησία!Τελικά ,ο..πάνθηρας ήταν όπως τον βλέπετε, ρόζ!Ίδιος ο Ρόζ Πάνθηρας!Στην κορυφή των διατροφικών του προτιμήσεων ήταν το ζυμωτό ψωμί και οι ακρίδες.Αλλά βολεβόταν και με σκυλοκροκέτες (τέτοιες μόνο είχε το τοπικό μάρκετ,οι γατοτροφή είχε τελειώσει ,περιζήτητο κατοικίδιο οι γάτες στην περιοχή).Κάποιες ώρες εξαφανιζόταν.Αργότερα έμαθα ότι ήταν γυρολόγος,πήγαινε και σε άλλα σπίτια πουλώντας ελπίδες σε απελπισμένους ποντικόπληκτους,απατεώνας δηλαδή!
Όπως και να΄χει όμως ήταν καλή παρέα,αλλά και ο μόνος που φιλοξενήσαμε φέτος.
Εσείς πάρτε μια γεύση απ ΄την άλλη όψη του νομίσματος,τον έναν απ ΄τους λόγους που έχω ρίξει άγκυρα εκεί!



...τώρα θα μου πείτε,εδώ ο κόσμος καίγεται,εκλογές έρχονται,πόσο ενδιαφέρουσες μπορεί να είναι ιστορίες για γάτες και ποντίκια;
Πιο ενδιαφέρουσες μπορεί να μην είναι,είναι όμως πιο ανθρώπινες!