'Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω απ ΄την Ελλάδα,το φάντασμα του χαμηλόμισθου.
Αυτού που γεννήθηκε σε λάθος εποχή,σε λάθος κοινωνία,
σε λάθος τόπο.Έμαθε λάθος ιστορία,πήρε λάθος εκπαίδευση,λάθος ιδανικά
,ούτως η άλλως λάθος θρησκεία,και κατέληξε σωστά η λάθος μισθωτός.
Παρ΄όλα αυτά η ψυχή του παραδόξως δεν μάσησε ,και αρνήθηκε να συμφωνήσει
με τα λάθος κελεύσματα της κοινωνίας που ζούσε.Αποφάσισε όμως να συμβιβαστεί,σε έναν κόσμο απελπιστικά μονότονο,που τον κυβερνούν άνθρωποι χωρίς φαντασία ,βαμμένοι πάντα με τα ίδια χρώματα,που λένε τα ίδια λόγια πάντα,για να μπορέσει να επιβιώσει.
Είναι μαρτύριο ένας τέτοιος κόσμος άμα λατρεύεις το λευκό!
Ήλπιζε όμως ότι κάποτε ίσως άλλαζε ο κόσμος γύρω του ,
υπομονή διέθετε και η ελπίδα πεθαίνει τελευταία ξέρετε.
Και πέρασαν χρόνια ,με όμορφα παραμύθια για δημοκρατία ,ισονομία ,διαφάνεια,
εμπιστοσύνη,αλλαγή,ανάπτυξη,ευρωπαική προοπτική,ισχυρή Ελλάδα,καλύτερες
μέρες,και πολλά άλλα εύηχα!Και τα παραμύθια γλυκαίνουν τα αυτιά,ηρεμούν,παρασέρνουν, κοιμίζουν.Τά ΄χει ανάγκη ο άνθρωπος τα παραμύθια.
Εξακολούθησε να ελπίζει ακόμα κι όταν ανακάλυψε ότι η Ευρωπαική αγκαλιά ,η τόσο διαφημισμένη,τον υποχρέωνε να δουλεύει περισσότερο και αμείβεται λιγότερο.Φανταστείτε ότι λίγο μετά τη μεταπολίτευση ένας μέσος μισθός αρκούσε να ζήσει μια τετραμελής οικογένεια ενώ δέκα χρόνια μετά τη νομισματική ενοποίηση για την ίδια οικογένεια χρειάζονται δύο μισθοί.
Ταυτόχρονα είδε να χάνει ένα -ένα τα εργασιακά του δικαιώματα στο όνομα της ισχυρής Ευρώπης και τών φτωχών Ευρωπαίων,ενώ άρχισε να ξεθωριάζει αργά και σταθερά
το όνειρο της συνταξιοδότησης.
Είδε αγέλες γαλάζιων και πράσινων αρπακτικών να κατασπαράζουν και να ξεπουλάνε το δημόσιο πλούτο ,τα αποθεματικά των ταμείων,να διαχειρίζονται τα δημόσια οικονομικά με αφελή , ερασιτεχνικό και καταστροφικό τρόπο ,να αλλάζουν τη διαστρωμάτωση του κοινωνικού ιστού δημιουργώντας κοινωνικές ομάδες με τεράστια διαφορά οικονομικού δυναμικού μεταξύ τους!
Να χωρίζουν τον μεγάλο όγκο του εργατικού δυναμικού σε προνομιούχους δημόσιους υπαλλήλους και σε ανασφαλείς χαμηλά αμειβόμενους στην πλειοψηφία τους στον ιδιωτικό τομέα .
Ένιωσε την περιφρόνηση των αγελαρχών επειδή τους γύρισε την πλάτη,κάποιος απ αυτούς
δεν δίστασε να τον αποκαλέσει ΑΧΡΗΣΤΟ.......ΑΧΡΗΣΤΟ!!!!αυτόν που δεν έπεσε στα τέσσερα
για μια θέση στον Ήλιο του δημοσίου,που προτίμησε τα πέντε και καρτέρει και το κεφάλι ψηλά!
Προφανώς είναι πιο χρήσιμοι οι κλακαδόροι τα ερπετά και οι λούμπεν ταξιαρχίες που τους πλαισιώνουν.
Ὀλα αυτά υπό το βλέμμα και τα βελάσματα μικρότερων χορτοφάγων σχηματισμών διαφόρων χρωμάτων περιορισμένων σε λίγα πλήν εύφορα στρέμματα χορτολιβαδικής έκτασης.
Είδε τους ίδιους αγελάρχες να σκίζουν τα ρούχα τους ότι δεν θα ανεχτούν φαινόμενα διαπλοκής και ταυτόχρονα να πλουτίζουν ως δια μαγείας,καταπατώντας κάθε
ανθρώπινο νόμο ποινικό αλλά κυρίως ηθικό!
Τους είδε να περνούν απ ΄την κολυμπήθρα του Σιλωάμ ,την εκλογική ήττα ,και να
δηλώνουν λευκές περιστερές ,ότι "πλήρωσαν"λέει!
Κι έφτασε η μέρα που άκουσε απ την ίδια φάρα των Πρετεντέρηδων,που στρώνει το χαλί του εκφοβισμού σε ότι δεινό πέφτει στο κεφάλι του, ότι χωρίς να έχει πάρει δάνειο ΧΡΩΣΤΑΕΙ της Μιχαλούς και ΟΦΕΙΛΕΙ να πληρώσει!
"Χρωστάμε", είναι η καθημερινή καραμέλλα!
Και πρίν προλάβει να λαλήσει ο αλέκτωρ ,λάλησε ο Πρωθυπουργός,ότι έχουμε εκχωρήσει κυριαρχικά δικαιώματα κι ότι πρέπει να τα ξαναπάρουμε πίσω,σε πρώτο πρόσωπο πάντα!
Έμαθε επίσης ότι τόσα χρόνια είναι απατεώνας ,ψεύτης,κλέφτης,κουτοπόνηρος,
στον ίδιο η και μεγαλύτερο βαθμό υπεύθυνος με τους μετόχους των υπεράκτιων και τους κατόχους παραγεμισμένων τραπεζικών λογαριασμών του εξωτερικού,ζώντας σε μια χώρα
Αφγανιστάν (Καμπούλ αποκάλεσε ο υπουργός προστασίας του πολίτη την Αθήνα)όπου δεν ξέρει αν θα μείνει άνεργος πρώτα ή αν θα τον σφάξουν μέσα στο σπίτι του για λίγα ευρώ,που σίγουρα λίγα θα είναι!
Είδε τους Ευρωπαίους να τον λοιδορούν ,να τον αποκαλούν ορισμό του λαμόγιου,τη χώρα του να επαιτεί για μια καλή κουβέντα των εκλεκτών συνεταίρων της για να μπορέσει να δανειστεί,...τι ξεφτίλα!!!
Είδε τον πρόεδρο της Δημοκρατίας να απλώνει το χέρι του" ότι προαιρείσθε" ...κατάντια!!!
Κι΄όλα αυτά με το πιθανό ενδεχόμενο ,η εξαθλίωση που θα υποστεί να είναι χωρίς αντίκρυσμα,στεγνή αγορά χωρίς μέτρα ανάπτυξης οδηγούν στον γκρεμό!
Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω απ την Ελλάδα,το φάντασμα του ανθρώπου
που ονειρεύτηκε να ζήσει μια ζωή ήσυχη,χωρίς ομπρέλες χρωματιστές πάνω
απ ΄το κεφάλι του κι ας βρέχεται,τουλάχιστον αξιοπρεπή!
Του την αρνούνται.Είναι αναγκασμένος να αντιδράσει,
είναι θέμα αυτοσυντήρησης αλλά κυρίως θέμα αξιοπρέπειας!
Ένα φάντασμα πλανιέται στο διαδίκτυο....
μπού