ανδρομέδα

Πήρε μαζί του ουρανού τα μυστικά
την Άγια Τρέλα στης Σελήνης το νυχτέρι
πήρε πνοή απ ΄της αυγής τα αερικά
κι έπεσε ήσυχα στη γη το Πεφταστέρι

Δεν βρήκε αστέρια όπως μας είχε φανταστεί
όμως μας λάτρεψε σαν είδε τα όνειρά μας
ίδια του Αυγούστου δείλι κόκκινο μελί
ίδια απ ΄τα νιάτα μας μέχρι τα γηρατειά μας

Κι όταν τα όνειρά μας του καλοκαιριού
είδε της πίκρας ο χειμώνας να τα παίρνει
είπε εγώ είμαι η τρελή του φεγγαριού
κι άρχισε η μάγισσα με μάγια να μας δένει

Όλα τα ανείπωτα και χιλιοειπωμένα
λόγια του έρωτα τρυγούσε στις ματιές μας
ύστερα τά ΄πλεκε τραγούδια αγαπημένα
να τα φοράμε να ζεσταίνονται οι καρδιές μας

Μα η ζωή του παραμύθι που αρχίζει
των λουλουδιών και που σε δυο σειρές τελειώνει
ένας ανθός στο φως του έρωτα που ανοίγει
και που μαραίνεται σαν παίρνει και νυχτώνει

Μισοζωής του Ιούλη έφυγε ένα βράδυ
πόσο να αντέξει αυτόν τον κόσμο ένα αστέρι
έλαμψε βγαίνοντας στης νύχτας το λιβάδι
και του Περσέα ξαναέγινε το ταίρι


Η Πηγή Καφετζοπούλου έφυγε τον Ιούλιο του 2007
σε ηλικία 38 χρονών.
Μερικοί απ τους στίχους της μελοποιήθηκαν,
εδώ η Νεράϊδα της


το εξοχικό μας


Διακοπές εν όψει και ο καθείς ανάλογα με την τσέπη την ηλικία και το γούστο ,φοράει ένα επίθετο και ξεχύνεται με μάτι που γυαλίζει να φάει την Ελληνική(εσχάτως και όχι μόνο)ύπαιθρο.Απ τον συνταξιούχο στον κατασκηνωτή και το φραγκάτο στέλεχος της Μυκόνου, χαρακτηριστικοί τύποι των διακοπών ,περιγράφονται εύστοχα και γλαφυρά με τον δικό της τρόπο, απ ΄την Τσαούσα.
Εγώ θέλω να σταθώ στον τύπο του ΕΞΟΧΙΚΟ ΜΑΣ(είναι άκλιτο,τίτλος που φέρουν οι μισοί Έλληνες μέσα αυτούς κι εγώ, ενώ οι άλλοι μισοί τό ΄χουν κάνει σκοπό της ζωής τους).
Όταν λέμε ΕΞΟΧΙΚΟ ΜΑΣ μπορεί να εννοούμε από ανάκτορο η πολυτελές διαμέρισμα μέχρι γιαπί (εδώ είμαι), κλουβί ή κοτέτσι ή τροχόσπιτο.
Αν είσαι τέτοιος τύπος, ολόκληρο το χρόνο παραμυθιάζειςτους πάντες ότι δεν βλέπεις την ώρα να αράξεις στο "ΕΞΟΧΙΚΟ ΜΑΣ"την καταξίωση του μέσου μαλάκα εν Ελλάδι!Εκεί που η κουβέντα στη παρέα γυροφέρνει στις διακοπές το αμολάς δήθεν αδιάφορα "να κι εμείς στο ΕΞΟΧΙΚΟ ΜΑΣ"..ακολουθεί μικρή παύση αυστηρά οχτώ δεκάτων του δευτερολέπτου και συνεχίζεις"ΣΤΟ ΠΗΛΙΟ"(υποθετικά λέμε)καινούργια παύση με παταγώδη σιγή αυτή τη φορά,εις μνήμην της συμπάθειας που απολάμβανες μέχρι εκείνη τη στιγμή,οπότε και εκσπερματώνεις (άμα είσαι άντρας,άμα είσαι γυναίκα κάτι ανάλογο ),κραυγάζοντας (νοερά):κουφάλες σας έστειλα!!!ενώ οι ακροατές απαντούν εν χορώ (επίσης νοερά):άϊ πηδήξου φιγουρατζή,έχουν δεν έχουν ΕΞΟΧΙΚΟ ΜΑΣ
Η πικρή αλήθεια όμως(ομιλών εξ ιδίων) έχει ως εξής:
Δυό βδομάδες πρίν την αναχώρηση για το εν λόγω,βγάζεις τον περσινό κατάλογο(απαραίτητο εργαλείο για να βγάλεις άκρη)και αρχίζεις να μαζεύεις τον ασυμάζευτο :
ρούχα ντουλάπες δύο,παπούτσια καλοκαιρινά όλα,εξοπλισμό θαλάσσης,(αντηλιακά,ψάθες πετσέτες,καρεκλάκια,ομπρέλες,αντικουνουπικά(χημικά ,ηλεκτρονικά,κουνουπιέρες)
εργαλεία ότι διατίθεται,τα πάντα δηλαδή,τρόφιμα(ξηρά ,νοπά κονσέρβες καθ ότι εκεί έξω πιάνουν κώλο),ηλεκτρικές ηλεκτρονικές συσκευές και παρελκόμενα ,την προίκα του σκύλου άμα έχεις,και σταματώ πρίν την κοπανίσετε όλοι !
Την πολυπόθητη μέρα αναχώρησης σε βρίσκει το μεσημέρι να προσπαθείς να τα φορτώσεις όλα αυτά και να καταριέσαι την ώρα που πήρες το HYUNDAI και δεν πήρες νταλίκα !
Κι αφού προς το απόγευμα το έχεις τιγκάρει χωρίς να μείνει τίποτα έξω ,ανακαλύπτεις ότι δεν λογάριασες το σκύλο που θα ταξιδέψει τελικά στην αγκαλιά σου!
Αν όλα πάνε καλά λίγο πρίν νυχτώσει φτάνεις κατάκοπος στο λατρεμένο σου και κοιμάσαι όπως είσαι στο αυτοκίνητο με το σκύλο αγκαλιά!
Την επομένη με το πρώτο φως ξεκινάς να κάνεις κατοικήσιμο το ένα χρόνο ακατοίκητο ρημάδι.Δηλαδή:ξαράχνιασμα ,άπλωμα στον Ήλιο τα πάντα ,έπιπλα στρώματα ,τοίχους πατώματα κλπ,συντήρηση στα υδραυλικά(πάντα κάτι καινούργιο θα βγεί)πλύσιμο όλα τα κουζινικά,πάει η πρώτη μέρα.
Μέρα δεύτερη και τρίτη καθαρισμό του έξω χώρου,ξεχορτάριασμα ,καθάρισμακλπ.
Συντήρηση κουφωμάτων, άμα είναι ξύλινα που είναι συνήθως και διάφορα βαψίματα,τρείς τέσσεριςμέρες,πάει η πρώτη βδομάδα.
Τη δεύτερη την περνάς κρεβάτι -τουαλέτα το πολύ απ΄ τό λουμπάγκο.
Την τρίτη βδομάδα θα έρθουν οι φίλοι ,οι συγγενείς από απλή επίσκεψη μέχρι τριήμερη φιλοξενία,πράγμα όχι κακό πάντα ,η παρέα είναι ευλογία στις διακοπές.Μη σου πω πως είναι και ο μόνος τρόπος να γλυτώσεις από τα δεινά του "φετιχ" σου.Την τέταρτη
(άν έχεις)με λίγη τύχη θα απολαύσεις την ηρεμία που ονειρεύτηκες όλο το χρόνο,τις πρώτες μέρες δηλαδή,τις τελευταίες ξέρεις μάζεμα,εργασίες προφύλαξης του ΕΞΟΧΙΚΟ ΜΑΣ για τον ένα χρόνο που θα μείνει έρημο !
Εννοείται ότι όλον αυτό τον καιρό κάνεις περίπου ότι έκανες τον υπόλοιπο χρόνο στο σπίτι,μαγείρεμα, λάτζα ,πλυντήρια κ.λ.π.
Κι αφού επιστρέψεις πίσω σχεδόν ερείπιο , όλο τον υπόλοιπο χρόνο θα έχεις να λές το πόσο αξέχαστα πέρασες το καλοκαίρι στο ΕΞΟΧΙΚΟ ΜΑΣ!
η χειραψία

Εγνατία ,κέντρο,στάση Κολόμβου η πολυπληθέστερη στάση της Θεσσαλονίκης στις 7.30 το πρωϊ.Όλοι κοιτάζουμε το ηλεκτρονικό ταμπλώ με τις επικείμενες αφίξεις με ιδιαίτερο ενδιαφέρον,μάλλον λόγω συνδρόμου της τηλεθέασης παρά λόγω άγχους.
Δίπλα μου παρακολουθούν με το ίδιο ενδιαφέρον δύο Ασιάτες , μάλλον από βόρεια.
Έρχεται το 14 άνω Τούμπα,ανεβαίνω,μαζί μου και οι δύο Ασιάτες,τυχαία κάθονται απέναντί μου.Φορούσαν τζήν και μακό μπλούζες,ρούχα της δουλειάς,καθαρά όμως.Ο ένας, ο ψηλότερος κρατούσε μια μικρή πλαστική σακούλα που περιείχε μάλλον λίγα τρόφιμα.Τα παπούτσια του ήταν λίγο πριν τα σκουπίδια,μάλλον μετά τα σκουπίδια,αφού λίγο να ψάξεις βρίσκεις σε πολύ καλύτερη κατάσταση.
Σε όλη τη διαδρομή(περίπου 20 λεπτά) αντάλλαξαν το πολύ δυο λέξεις.Κοιτούσαν έξω απ τα παράθυρα και γύρω τους με ένα διαρκές χαμόγελο.Κάποιες φορές που διασταυρώθηκαν τα βλέμματά μας διέκρινα μια συστολή ,μια αμηχανία ίσως και μια υποψία φόβου,εμφανέστατη όμως ήταν η ευγένεια!
Φτάσαμε στο γήπεδο του ΠΑΟΚ,κατέβηκαν.
Απ έξω ,στο πεζοδρόμιο,ήταν ένας ψηλός Αφρικανός,κοιτάχτηκαν οι τρεις τους,χαμογέλασαν.
Ο Αφρικανός τους πλησίασε ,άπλωσε το χέρι του,ακολούθησε χειραψία και με τους δυο.
Αντάλλαξαν κάποιες λέξεις,φυσικά δεν άκουγα από μέσα.Το λεωφορείο ξεκίνησε,τους άφησα πίσω.
Κατέβηκα μια στάση μετά και περπάτησα μέχρι τη δουλειά προσπαθώντας να εντοπίσω τη μου θύμισε η χειραψία.Και θυμήθηκα,αυτούς εδώ






αυτή εδώ η ψεύτικη χειραψία,με τα ψεύτικα χαμόγελα,πόσο διαφορετική αλλά και πόσο σχετική με την άλλη που μόλις είχα δεί! Η μία ,των εντολοδόχων εκτελεστών των ανήθικων πολεμολάγνων σχεδίων που επινοούν τα μεγάλα αδηφάγα οικονομικά κέντρα,είναι που δημιούργησε την άλλη,των δυο Ασιατών και του Αφρικανού που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις πατρίδες τους και να βρεθούν στην άλλη άκρη του κόσμου αναζητώντας όχι το όνειρο,κυρίως την Αξιοπρέπεια.
Δέν ξέρω αν γνωριζόταν από πριν,συνάδελφοι σε κάποιο γιαπί ίσως ή αν απλά αναγνώρισε ο ένας στα μάτια του άλλου αυτό που οι ντόπιοι συνήθως αδυνατούν να δουν:την πίκρα του μετανάστη!
Το σίγουρο είναι πως δεν συζήτησαν για τη μείωση των πυρηνικών,αν και η αξία των περρισευούμενων θα έφτανε για να κρατήσει στις πατρίδες τους αυτούς και πολλές χιλιάδες ομοίους τους!Ούτε για τους πολέμους και την ανέχεια που τους έφεραν εδώ.Απλά αντάλλαξαν την όμορφη καλοκαιρινή καλημέρα με όση ελπίδα μπορεί να δώσει η γαλήνη της σε μια χώρα που απολαμβάνει αν μη τι άλλο την ειρήνη.Δεν είναι μικρό πράγμα!
Δεν υποστηρίζω τη μετανάστευση,την ανεξέλεγκτη τουλάχιστον,πιστεύω ότι μάλλον δημιουργεί παρά λύνει προβλήματα.Δεν μπορώ να τα βάλω όμως με τους μετανάστες,ανήκουν στην πλευρά των θυμάτων,όπου επίσης ανήκουν και αρκετοί ντόπιοι που επηρεάζονται άμεσα απ ΄αυτή ν την κατάσταση.
Υπάρχουν άμεσα υπεύθυνοι ,αυτοί με τα πλαστικά χαμόγελα και τα άρρωστα μυαλά,που επινοούν απειλές,κατασκευάζουν εχθρούς ,χτίζουν πολέμους,δημιουργούν οικονομικές κρίσεις,ληστεύουν,μολύνουν χώρες,ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις,ξεσηκώνουν εμφύλιους,καταδικάζουν στην πείνα και στη δίψα ανυπεράσπιστες ανθρώπινες υπάρξεις και δημιουργούν ορδές απελπισμένων που παρατάνε τη γενέτειρά τους για οπουδήποτε!
Μ ΄αυτούς τα έχω!!

μέρα ανεξαρτησίας






Σαν να μην έφτανε ο παλιόκαιρος που μου έκανε την εβδομάδα κοινωνικού τουρισμού χειμωνιάτικη


σαν να μην έφτανε ο μπλόγκερ που μου σπάει τα...νεύρα (γιαυτό το λόγο η καινούργια διακόσμηση) έχω και τους αγαπητούς μου καπνίζοντες κερασάκι στην τούρτα!
Τους ακούω τον τελευταίο καιρό απ τό να ψάχνουν μανιωδώς παράθυρα του αντικαπνιστικού μέχρι που να θριαμβολογούν προκαταβολικά ότι δήθεν εδώ είναι Ελλάδα κι αυτά δεν πρόκειται να εφαρμοστούν,θα ξεχαστούν μετά από λίγο.
Πιθανό να γίνει έτσι,οπότε θα μπορούμε άνετα να συνεχίσουμε να αισθανόμαστε γνήσιοι απόγονοι των ένδοξων αγωνιστών του έθνους μας ,του Έλληνα ο τράχηλος ζυγό δεν υπομένει και τέτοια επαναστατικά!
Και θα συνεχίσουμε φυσικά να έχουμε την κοινωνία που μας αξίζει!Αυτήν που ενδιαφέρεται για το πως θα τακτοποιηθούν οι καπνίζοντες και οι μη, αδιαφορώντας για το πώς τη βγάζουνοι μη έχοντες να φάνε και που την κεφαλή κλίναι !
Υπήρξα καπνιστής 22 χρόνια ευτυχώς τα τελευταία 5 καθαρός,απαλάχτηκα!Στο λόγο της τιμής μου αγαπητοί μου ,πέρα απ ΄την ποιότητα της ζωής μου ,αυτό που απολαμβάνω περισσότερο είναι η ανεξαρτησία,τα χέρια ελεύθερα,η σκέψη επίσης,χωρίς εξάρτηση,χωρίς βαρίδια!
Στα χρόνια που κάπνιζα ομολογώ ότι έχω διαπράξει εγκλήματα.
Έχω ποτίσει νικοτίνη και τα συναφή,φίλους μου,συγγενείς μου, δεν έχει σημασία αν κάπνιζαν η όχι,εγώ τους επιβάρυνα με το δικό μου τσιγάρο!
Έχω ποτίσει με τα ίδια δηλητήρια ανήλικα παιδιά που έπαιζαν στο ίδιο δωμάτιο που κάπνιζα !Ακόμα δεν ξέρω τι ζημιά έχω κάνει σε όλους αυτούς!
Έχω ποτίσει τον εαυτό μου θάνατο 22 χρόνια,θα δείξει τι ζημιά του έχω κάνει!
Το χειρότερο μου έγκλημα όμως είναι ότι στα 22 αυτά χρόνια με είδαν να καπνίζω χιλιάδες παιδιά,με είδαν κρατάω το τσιγάρο σαν κάτι πολύτιμο,πολλές φορές να το απολαμβάνω σαν την υπέρτατη ηδονή,κι άλλες φορές σαν αναντικατάστατο εξάρτημα της γοητείας μου!
...άραγε πόσα απ ΄αυτά έχω πείσει;
Αναγνωρίζω το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης για όλους και το υποστηρίζω με όλες μου τις δυνάμεις,αρκεί να μήν θίγει το δικαίωμα του άλλου!
Έχω την αίσθηση όμως ότι μπροστά στο δικαίωμα του παιδιού καταρέουν όλα τα υπόλοιπα!
Τα παιδιά μας δικαιούνται έναν κόσμο χωρίς τσιγάρο φίλοι καπνιστές,
μην τους τον στερείτε !!!

Υ.Γ.όλα τα παραπάνω τα υποστήριζα και όταν κάπνιζα,ήταν εξάλλου το ισχυρότερο όπλο στη μάχη μου κατά του τσιγάρου,αποτελεσματικό απ ότι φάνηκε,σας το συστήνω!
Ούτε για μια στιγμή στη ζωή μου δεν αμφέβαλλα για τη βλακεία του καπνίζειν!