η απόφαση
Σαν πλοίο μεσοπέλαγα ,χωρίς καραβοκύρη
μοιάζω απ όταν γνώρισα, την ποίηση του Αργύρη
παλεύω για τους στίχους μου να ξαναβρώ τη ρότα
σίγουρα όμως τίποτα δεν θά ναι όπως πρώτα!
Πώς τόλμησα ο βέβηλος ,ανάξιος τέτοιου θώκου
κραδαίνοντας μια χάρτινη ρομφαία "στιχοπλόκου"
να σπείρω εκεί που όργωσαν οι πένες των Γιγάντων
θαρρώ πως είναι φρόνιμο , να πω το ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΩΝ
.......................................................
τρεις ευχές
Κι εκεί που αποφάσισα ποτέ να μην τολμήσω
στίχους-ποιήματα ρηχά ξανά να αναρτήσω
πέρασα από του Τρελού,επίσκεψη μοιραία
δες τι παθαίνεις αν Τρελούς κάνεις μπλογκοπαρέα
Βλέπω ανάρτηση έμμετρη , ιλαρή,σωστό στολίδι
πολύ σωστά μαντέψατε ,ένα στιχοπαιχνίδι:
να κάνεις λέει τρεις ευχές,μια για τον εαυτό σου,
μιαν άλλη για έναν άσχετο και μια για τον εχθρό σου!
Αδέρφια μου ορκίζομαι,το πάλεψα λιγάκι
μα είναι ακατανίκητο της ρίμας το σαράκι!
και πριν λαλήσει τρεις φορές,αλέκτωρ με σπιρούνια
αλλάζω πάλι απόφαση,Δίδυμος από κούνια!
Βουτάω στο πληκτρολόγιο κι όποιονε πάρει ο χάρος
η αγάπη δίνει δύναμη κι η τρέλα δίνει θάρρος !
Και να λοιπόν οι τρεις ευχές ,θα πιάσουνε; μακάρι!
Αν όχι έχω άλλες τρεις ,κρυμμένες στο συρτάρι.
Στον εαυτό μου εύχομαι ποτέ μη μεγαγαλώσει
κι ο Μάης που ΄χω στην καρδιά,από μέσα να κλειδώσει.
Κι αν κάποτε με βαρεθεί Ιούνης ας ανθίσει
ο Ήλιος να μεσουρανεί στης νιότης μου τη δύση!
Σε σένα ξένε η γνωστέ,φίλε μου υποθέτω
εύχομαι να ρθει να σε βρει ένα χρυσό πακέτο
γεμάτο να ναι με λεφτά,χαρά και ευτυχία
συγκοινωνούντα ,αλήθεια, αυτά τα τρία είναι δοχεία!
Σε σένα εχθρέ μου εύχομαι,να χεις ότι ποθήσεις
τζόκερ και λότο και προπό ,όλα να τα κερδίσεις
να πάρεις σπίτια,εξοχικά ,να κάνεις και ταξίδια
να φύγεις,να ξεκουμπιστείς που μου ΄πρηξες τ΄απίδια!*
The and
Όποιος έχει διάθεση..........ξέρετε!
*Από σεβασμό στον Ποιητή
Σαν πλοίο μεσοπέλαγα ,χωρίς καραβοκύρη
μοιάζω απ όταν γνώρισα, την ποίηση του Αργύρη
παλεύω για τους στίχους μου να ξαναβρώ τη ρότα
σίγουρα όμως τίποτα δεν θά ναι όπως πρώτα!
Πώς τόλμησα ο βέβηλος ,ανάξιος τέτοιου θώκου
κραδαίνοντας μια χάρτινη ρομφαία "στιχοπλόκου"
να σπείρω εκεί που όργωσαν οι πένες των Γιγάντων
θαρρώ πως είναι φρόνιμο , να πω το ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΩΝ
.......................................................
τρεις ευχές
Κι εκεί που αποφάσισα ποτέ να μην τολμήσω
στίχους-ποιήματα ρηχά ξανά να αναρτήσω
πέρασα από του Τρελού,επίσκεψη μοιραία
δες τι παθαίνεις αν Τρελούς κάνεις μπλογκοπαρέα
Βλέπω ανάρτηση έμμετρη , ιλαρή,σωστό στολίδι
πολύ σωστά μαντέψατε ,ένα στιχοπαιχνίδι:
να κάνεις λέει τρεις ευχές,μια για τον εαυτό σου,
μιαν άλλη για έναν άσχετο και μια για τον εχθρό σου!
Αδέρφια μου ορκίζομαι,το πάλεψα λιγάκι
μα είναι ακατανίκητο της ρίμας το σαράκι!
και πριν λαλήσει τρεις φορές,αλέκτωρ με σπιρούνια
αλλάζω πάλι απόφαση,Δίδυμος από κούνια!
Βουτάω στο πληκτρολόγιο κι όποιονε πάρει ο χάρος
η αγάπη δίνει δύναμη κι η τρέλα δίνει θάρρος !
Και να λοιπόν οι τρεις ευχές ,θα πιάσουνε; μακάρι!
Αν όχι έχω άλλες τρεις ,κρυμμένες στο συρτάρι.
Στον εαυτό μου εύχομαι ποτέ μη μεγαγαλώσει
κι ο Μάης που ΄χω στην καρδιά,από μέσα να κλειδώσει.
Κι αν κάποτε με βαρεθεί Ιούνης ας ανθίσει
ο Ήλιος να μεσουρανεί στης νιότης μου τη δύση!
Σε σένα ξένε η γνωστέ,φίλε μου υποθέτω
εύχομαι να ρθει να σε βρει ένα χρυσό πακέτο
γεμάτο να ναι με λεφτά,χαρά και ευτυχία
συγκοινωνούντα ,αλήθεια, αυτά τα τρία είναι δοχεία!
Σε σένα εχθρέ μου εύχομαι,να χεις ότι ποθήσεις
τζόκερ και λότο και προπό ,όλα να τα κερδίσεις
να πάρεις σπίτια,εξοχικά ,να κάνεις και ταξίδια
να φύγεις,να ξεκουμπιστείς που μου ΄πρηξες τ΄απίδια!*
The and
Όποιος έχει διάθεση..........ξέρετε!
*Από σεβασμό στον Ποιητή
5 σχόλια:
28 Σχόλια ) - Εμφάνιση αρχικής ανάρτησης Σύμπτυξη σχολίων
Ο/Η manetarius είπε...
Τι ποίηση και τι μομφή(;)
με πόση ευστροφία
θυμίζει ποίηση σοφή
σε πούλμαν.. γαλαρία!
:Ρ Καλημεεεέρα!!!
ποδαρικό!
18 Σεπτέμβριος 2008 10:00 πμ
Ο/Η trelos είπε...
Η ρίμα του είναι άψογη κι η τρέλα του βαρβάτη
(χαράς την που τη γεύεται την ποίηση στο κρεββάτι)
Τεχνίτης άξιος παναπεί, μ' εξέλιξη ραγδαία
ν' αφήσει τη στιχοπλοκή; Κόσμε μου! Τι ιδέα!
..Καλημέρα :)
18 Σεπτέμβριος 2008 12:46 μμ
Ο/Η Χελώνα είπε...
Αααα και ποιητής?
18 Σεπτέμβριος 2008 1:08 μμ
Ο/Η kostaslogh είπε...
Σεπτέμβριος κι απόβροχα,ατμόσφαιρα καθάρια
τρέξτε σε λόγγους καί βουνά, φυτρώνουν μανιτάρια!
Μα εγώ δεν τρέχω,έχω εδώ,στις αναρτήσεις ούλες
ένα μικρό παμπόνηρο,κόκκινο μ ΄ άσπρες
βούλες!
18 Σεπτέμβριος 2008 5:35 μμ
Ο/Η kostaslogh είπε...
Αντώνη φίλε μου Τρελέ,με σένα δέν τα βάζω!
καλό είναι απ το στρώμα μου τα πόδια να μη βγάζω.
Είναι σοφό να ξέρεις ποιος το θύμα, ποιος ο θύτης,
έχει" τα όπλα του ο καθείς",που λέει κι ο Ελύτης!
καλό σου βράδυ(με μπόλικη τρέλα!!!!!)
18 Σεπτέμβριος 2008 5:48 μμ
Ο/Η kostaslogh είπε...
Βαριά κουβέντα Χελώνα μου!
Είπαμε,στίχος ελαφρύς και εύπεπτος,ίσα
να ευθυμήσουμε,να ξεχνάμε τα δύσκολα.!
18 Σεπτέμβριος 2008 5:52 μμ
Ο/Η Artanis είπε...
Ωραία η ρίμα...Διασκεδαστικό πολύ ήταν το ποιηματάκι, και περισσότερο ακόμα η τελευταια στροφή...
Καλό βράδυ να έχεις...
18 Σεπτέμβριος 2008 8:12 μμ
Ο/Η aKanonisti είπε...
Ωραία εξελήχθηκε ένα χαζό παιχνίδι...
αν και ειλικρινα περίμενα να φάνε ένα βρισίδι...
Οσοι δεν είναι φίλοι σου.. και θέλουν το κακό σου...
μα η μεγάλη η καρδιά... ειναι χαρακτηριστικό σου...
18 Σεπτέμβριος 2008 9:04 μμ
Ο/Η ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...
ΤΕΛΕΙΟ!!!
ΑΠΙΘΑΝΟ!!!!
Ξεκαρδίστηκα η γυναίκα με τις απιδιές...τί επαθες ρωτάει Ο Γλάρος μου... πού να σου εξηγώ τώρα, ειιιιιίπα εγώ...
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
18 Σεπτέμβριος 2008 9:06 μμ
Ο/Η kostaslogh είπε...
Μου είναι υπέρ αρκετό το χαμόγελό σου
Artanis,σ,αυτό απευθύνομαι!
σ ΄ευχαριστώ
Καλή σου μέρα
19 Σεπτέμβριος 2008 3:08 πμ
Ο/Η kostaslogh είπε...
Καλώς την Ακανόνιστη,ευχάριστα με εκπλήσεις
βλέπω πως το ΄χεις,θα ΄λεγα,πρέπει να το προωθήσεις!
Όσο για τα βρισίδια ναι,έκανα λίγο κράτει,
νομίζω χρειάζομαι άλλο μπλόγκ,"καλό",να βγάζει μάτι!
19 Σεπτέμβριος 2008 3:29 πμ
Ο/Η kostaslogh είπε...
Τι να καταλάβει ο χριστιανός Γλαροπούλι μου,που καθόμαστε μεγάλοι άνθρωποι
και παιζουμε σαν μικρά παιδιά;
Πόση κατανόηση να δείξουν πια οι άγιοι Γλάροι μας και δεν πέταξαν ακόμα σε άλλη
χώρα;(μεταξύ μας αυτά)
Εν τούτοις χαίρομαι που το διασκέδασες,
με προβληματίζει ωστόσο αυτή η προτίμησή σας στον τελευταίο στίχο!
Μάλλον χρειάζομαι ένα άλλο μπλόγκ.!
19 Σεπτέμβριος 2008 3:45 πμ
Ο/Η epikuros είπε...
Είπαμε ,να δώσουμε ευχές
που είναι γλυκές κατάρες.
Απίδια όποιος έφαγε
δεν λέει κουταμάρες.
Κωστή μανιταρόφιλε καλημέρα!!!
19 Σεπτέμβριος 2008 10:00 πμ
Ο/Η manetarius είπε...
Μ' αυτά τα λόγια τα καλά
ανθίζουν οι μπαξέδες
και μανιτάρια πονηρά
βγαίνουν για..μενεξέδες!!!
Υ.Γ.Ουάου κάθε μέρα και καλύτερη γίνομαι!!!
19 Σεπτέμβριος 2008 10:13 πμ
Ο/Η Κωνσταντινιά είπε...
Μια μέρα παρέλειψα και γω
στον κόσμος σας να μπω
και μου το καταμαρτυρώ!!!
Ποίηση μπλέκεται με οίηση
ευχές και άρες αιωρούνται
και από τα γέλια όλοι δονούνται.
19 Σεπτέμβριος 2008 10:22 πμ
Ο/Η kostaslogh είπε...
Δεκτές Βαγγέλη οι ευχές
και οι γλυκές κατάρες,
είναι για σένα οι καρδιές
ώριμες αγκινάρες !
19 Σεπτέμβριος 2008 7:06 μμ
Ο/Η kostaslogh είπε...
Μανιταράκια μάζεψα
και βγήκαν μενεξέδες
να δεις μέσα στις γλάστρες μου
φυτρώσανε ...μεζέδες!
Πήρες ψηλά τον αμανέ
μα μήν το μετανιώσεις
με τέτοιον οίστρο μα το ναι
σε βλέπω στις εκδόσεις
19 Σεπτέμβριος 2008 7:17 μμ
Ο/Η kostaslogh είπε...
Καλώς την την Κωνσταντινιά
δέν άργησες ,αλήθεια!
Πάνω που κόλλησα γερά
και ψάχνω για βοήθεια!!!
τι ποίηση και οίηση
ευχές ,γέλια,κατάρες
εγώ το λέω μιά χαρά
και χίλιες δυό τρομάρες!
19 Σεπτέμβριος 2008 7:27 μμ
Ο/Η αγκαλιές του φεγγαριού είπε...
εγω παλι με τους στιχους ζαλιζομαι..
την ευχη την κρατω..ως φιλη..
19 Σεπτέμβριος 2008 9:29 μμ
Ο/Η ria είπε...
καλημέρα και καλό σαββατοκύριακο!
όμορφες και εύηχες ευχές! πολύ μεγαλόψυχοι είστε ρε παιδιά με τους εχθρούς σας! με εκπλήσσετε...
20 Σεπτέμβριος 2008 10:07 πμ
Ο/Η δεσποιναριον είπε...
Το πιο ωραιο που διαβασα με τις τρεις ευχες.. να μη πω τωρα οτι μου θυμισες λιγο τον μεγαλο σκωπτικο Γ. Σουρη! Ναι σου λεω!
20 Σεπτέμβριος 2008 3:29 μμ
Ο/Η little beautiful things είπε...
Δίδυμε είσαι απίστευτος!
Εχεις προσκληση για παιχνίδι,για περνα απ'το μπλογκακι μου!
Καλησπέρα απο μια Ζυγό με ωροσκόπο Δίδυμο (κατα τ' αλλα δεν ασχολουμαι με ζώδια :)))
21 Σεπτέμβριος 2008 2:48 μμ
Ο/Η kostaslogh είπε...
Φεγγαρένια
κι εγώ ζαλίζομαι,μέ δραμαμίνες και θεονήστικος είμαι(σκέψου θυσία) μέχρι να
τους γράψω,....έχω τάσεις μαζοχισμού,γιατί να το κρύψομεν άλλωστε!
21 Σεπτέμβριος 2008 9:37 μμ
Ο/Η kostaslogh είπε...
Καλώς τη Ρία
Τόν εχθρό χτύπα τον με το λουκούμι ,μου ΄λεγε ο δάσκαλος κάποτε.
Το εφάρμοσα πολλές φορές από τότε
και δεν βγήκα χαμένος.
Καλή εβδομάδα να έχεις
21 Σεπτέμβριος 2008 9:45 μμ
Ο/Η kostaslogh είπε...
Πέτυχες κέντρο Δεσποινάριο!
Ο μεγάλος Σουρής με σημάδεψε στα παιδικά μου χρόνια!
Όμως τη σύγκριση παρ ΄ότι με ανεβάζει στα σύννεφα,δεν μπορώ να τη δεχτώ,μεγάλο το βάρος!
Σ ευχαριστώ πάντως
καλή εβδομάδα
21 Σεπτέμβριος 2008 9:56 μμ
Ο/Η kostaslogh είπε...
Μεγάλα και Όμορφα Λόγια
Φυσικά και αποδέχομαι την πρόσκληση,
μ ΄άρεσε το παιχνίδι,λίγο υπομονή όμως
γιατί έχω ετοιμάσει κάτι επίκαιρο,.
Εξάλλου πρέπει να βρώ και το υλικό
καλή εβδομάδα μικρή
21 Σεπτέμβριος 2008 10:04 μμ
Ο/Η roadartist είπε...
"Βουτάω στο πληκτρολόγιο κι όποιονε πάρει ο χάρος"
:)
είσαι θεός.. οεο...υποκλίνομαι!!!!
:-)))
21 Σεπτέμβριος 2008 11:24 μμ
Ο/Η kostaslogh είπε...
Άμα καταφέρω να τα βγάλω πέρα με τα χρώματα του μπλογκ ,τότε πράγματι θα
αποδεχτώ τον χαρακτηρισμό Καλιτέχνιδα,
μέχρι τότε λέγε με μπλογκόπληκτο..!
Σ ευχαριστώ πάντως,
να έχεις ένα όμορφο βράδυ.
22 Σεπτέμβριος 2008 6:34 μμ
Πλακα εχει! Ωραια το επαιξες το παιχνιδι με τις 3 ευχες!
Παντως ή το λινκ είναι λαθος, ή το μπλογκ δεν υπαρχει πλέον του Αργυρη... Μπορεις να το διορθωσεις, εαν εγινε λαθος; Ειμαι και ενα περιεργο ον, ειδικα οταν προκειται για ποιηση :)
Καλο βραδυ!
Στον εαυτό μου εύχομαι ποτέ μη μεγαγαλώσει
κι ο Μάης που ΄χω στην καρδιά,από μέσα να κλειδώσει.
μ'αρέσει και όπως γράφεις και όπως σκέφτεσαι...
Δαμασκηνιά το τι τράβηξα με το μπλογκ
δε λέγεται!κολησε και κάνει ότι θέλει!
αφού αναγκάστηκα να γυρίσω στο παλιό
για να ηρεμήσω.Έχεις δίκιο για το λινκ,ούτε
που το πρόσεξα,τώρα δουλεύει όμως!
Καλώς την Καλλιόπη
υποθέτω σ ΄αρεσε επειδή κάπου εκεί κοντά
είναι και η δικιά σου σκέψη απ ότι είδα.
Στο εύχομαι πάντως,ποτέ μη μεγαλώσεις!
Δημοσίευση σχολίου