"χαμηλές πτήσεις"

Λακίσαν τα έρμα τα πουλιά φοβήθηκαν το χιόνι
και τούτο το ψοφόκρυο που φέτος δεν τελειώνει!
Τα΄χαν προβλέψει άλλωστε κρύο κι αναμπουμπούλα
τόσο ο Αρναούτογλου όσο και η Πετρούλα!

Μα ένα πουλί, τρανό πουλί ,μαύρο και γκαστρωμένο
φωλιά στα μέτρα του να βρεί έψαχνε το καημένο!
Ψάχνοντας έφτασε ως του Κορυδαλλού τα μέρη
ήτανε μέρα Κυριακή στις τρείς το μεσημέρι.

Βλέπει αυλή ευρύχωρη γύρω από κάτι κτίρια
ιδανική του φάνηκε αν και λίγο μυστήρια!
Μια φάρμα ήταν εξωτική γεμάτη άγρια ζώα
κάποια απ ΄αυτά μοβόρικα και κάποια πιο αθώα.

Τριγύρω είχε μαντρότοιχο ψηλό ως πέντε μέτρα
φάρδος δυό μέτρα, φρούριο, σκυρόδεμα και πέτρα
στην κορυφή του ολόγυρα σύρματα και κοντάρια
καθώς και κάμποσες φωλιές που κάθονταν μοσχάρια!

Κατέβηκε ,όμως όταν περνούσε τα εμπόδια
δύο μικρά αετόπουλα τ΄ αρπάξαν απ ΄τα πόδια
τρόμαξε λίγο στην αρχή μα μίλησε η φύση
και δεν του πήγαινε καρδιά στη φάρμα να τ΄αφήσει!

Αργά σηκώθηκε κι αυτά κρεμόταν σαν σταφύλια
κι όσοι απ΄εξω τα΄βλεπαν κουνούσανε μαντήλια
φωνάζαν ζητωκραύγαζαν ευχόταν κατευόδια
ενώ από μέσα έκπληκτα κοιτούσανε τα βόδια!

Κι έφυγαν τ΄αετόπουλα να πάνε στη φωλιά τους
ενώ απ ΄τα γέλια οι θεατές κρατούσαν την κοιλιά τους!

τίτλον και εικονίδιον
λάθρα και φαύλα υπέκλεψα
τω όντι πιθηκίζων
(εκ του Αρκά βεβαίως)