τελευταία παράσταση


Μάης του 70 Σαββάτο απόγευμα.
Ένα τσούρμο πιτσιρικάδες τρέχαμε στα καλντερίμια
ουρλιάζοντας, πανδαιμόνιο!
Ήταν από εκείνες τις φορές που τρέχαμε,μόνο, σαν να μας κυνηγάνε,
..μάλλον εμείς κυνηγούσαμε ,τις στιγμές,
αυτές τις γλυκιές στιγμές πρίν απ τό θαύμα!
Μπροστάρης ο Σπύρος ,ο πιο μεγάλος στα χρόνια
αλλά με την πιο παιδική ψυχή,
με το κουδούνι στο δεξί του χέρι,χτυπώντας δαιμονισμένα
(ίδιο σαν αυτό του σχολείου,αλλά πόσο διαφορετικά ακουγόταν)
και φωνάζοντας:ο Καραγκιόοοοοοζηηηηηηης!
Μέχρι σήμερα δεν έχω καταλάβει πώς ήταν αυτός,
πάντα,που το μάθαινε πρώτος!
Από πίσω οι δικές μας φωνές επαναλάμβαναν άτακτα,
σαν ηχώ απ ΄τα γύρω σπίτια του χωριού.
Είχε προηγηθεί βέβαια η θριαμβευτική υποδοχή
του "Καραγκιόζη" στη στάση του υπεραστικού,
με φωνές και χειροκροτήματα από όλον τον ντόπιο παιδόκοσμο.
Ήταν ένας αδύνατος κύριος ,γύρω στα 60 ,ταλαιπωρημένος,
με τη φτώχεια γραμμένη στα ρούχα και στα μάτια του!
Ασυζητητί είχαμε αρπάξει ,όπως πάντα, τις βαλίτσες του
να τις κουβαλήσουμε μέχρι το καφενείο με υπερβάλλουσα
προθυμία ,(μέχρι που δερνόμασταν ενίοτε!)όλες ,
εκτός από μία:
τη μικρή ξύλινη μέ τον θησαυρό του, που δεν άφηνε ποτέ
απ ΄τα χέρια του,
αλλά ούτε κι εμείς απ ΄τα μάτια μας!
...ξέραμε τι είχε μέσα!
Η διαφήμιση συνεχιζόταν μέχρι που σουρούπωνε
κι αφού είχαμε γυρίσει από τρείς φορές, όλα τα σπίτια!
Ύστερα αρχίζαν τα δύσκολα!
Με τι τρόπο να ζητήσεις τη μισή δραχμή ,το εισιτήριο ;
χαστούκι η απάντηση του πατέρα:
-τί; μισή δραχμή για να δεις τα...χαρτόνια;;
πόσες τέτοιες στιγμές έχω ευχηθεί να μπορούσα
να ζωγραφίσω την ψυχή μου,να τη δείξω;
δεν θα τολμούσε να πει όχι!
Φυσικά πάντα "καθάριζε" το δεύτερο ταμείο,η Μάνα!
Αφού ξαναπαίχτηκε άλλη μιά φορά το έργο
βρέθηκα επιτέλους μπροστά στο μαγικό σεντόνι,
που είχε στηθεί σε μιά γωνία του καφενείου,
ανάμεσα στους υπόλοιπους μικρούς θεατές,
αλλά και αρκετούς μεγάλους!
Το "λούξ"ξεκρεμάστηκε απ τό ταβάνι,πήρε μαζί του όλον τον κόσμο
και τον πήγε πίσω α π ΄την σκηνή που φωτίστηκε!
-κυρίες και κύριοι και αγαπημένα μου παιδιά καλησπέρα
πέρα για πέρα!
σήμερα θα δείτε την παράσταση ο Καραγκιόζης στη Σελήνη!
θα φάμε,θα πιούμε ,και νηστικοί θα κοιμηθούμε!
(ήταν η εποχή που ο άνθρωπος πάτησε στη Σελήνη
και όλα χόρευαν σ ΄αυτό το ρυθμό)
...και είδαμε τον Καραγκιόζη καβάλα στον πύραυλο
να ανεβαίνει στο φεγγάρι και να μιλάει με τους εξωγήινους!
και ήταν όλα τόσο φυσικά και υπέροχα στα μάτια μας!
Την επαύριο το μεσημέρι βρεθήκαμε μαζεμένοι γύρω απ τό
παγκάκι που είχε ξαπλώσει περιμένοντας το λεωφορείο.
Είχε βάλει προσκέφαλο το ξύλινο βαλιτσάκι
και μιά πετσέτα από πάνω!
Ήταν η τελευταία φορά που τον είδα και μαζί
η τελευταία ζωντανή παράσταση Καραγκιόζη!
Από εκείνο το βράδυ ,έχω την εντύπωση ότι το σπίτι του Καραγκιόζη
είναι το Φεγγάρι!
Από εκεί κατεβαίνει πότε-πότε,γελάμε μαζί του,γελάει μαζί μας
και επιστρέφει!
Σήμερα ξαναέφυγε πάλι...


καλό ταξίδι Καραγκιόζη


16 σχόλια:

Artanis είπε...

Δυστυχώς ναι...Άδικα...
καλό ταξίδι κύριε Ευγένιε...

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Με τσάκισες με τη γλαφυρή σου, ανθρώπινη και τόσο αληθινή ανάρτηση, όπου τυχαία (;) γίνεται και η ανάλογη αναφορά στη ΜΑΝΑ...
"..το δεύτερο ταμείο, η Μάνα!

Παντού βρίσκεται η ψηή της, η έγνοια και η προσφορά της, φτάνει να μη βλέπει μάτια θολά κι θλιμμένα.
Σου μιλώ εκ πείρας...


Καλό ταξίδι του Ευγένιου των παιδικών μας και όχι μόνο χρόνων

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

manetarius είπε...

Πολύ κρίμα μωρέ... πολύ στεναχωρήθηκα.. τι γλυκός άνθρωπος που ήταν.. (αν και ποτέ δε μ' άρεσε ο καραγκιόζης)!

Μαργαρίτα Πάσχου είπε...

Ας ευχηθούμε καλό ταξίδι στον ΔΑΣΚΑΛΟ!

http://www.youtube.com/watch?v=BdxZSdop2Rc

Κωνσταντινιά είπε...

Θα έχει υπέροχη θέα από το φεγγάρι, φαντάζομαι

tsaousa είπε...

Το βλέπω να βγάζουν κάνα ψηφιακό Καραγκιόζη...

kostaslogh είπε...

Δέσποινα
....άδικα αν και πλήρης ημερών,
είναι το μέγεθος του ανθρώπου που το δείχνει έτσι,
καλό του ταξίδι!

kostaslogh είπε...

Γλαρένια
δεν είναι τυχαία η αναφορά(πως θα μπορούσε άλλωστε τέτοια μέρα)στη Μάνα,
και είναι ακριβώς όπως το λές,
δυστυχία μεγάλη γι όσους δεν ένιωσαν αυτήν την έγνοια της!

kostaslogh είπε...

Μανιταράκι
..πέφτω απ τα σύννεφα, δεν αρέσει σε σένα ,το ....μανιτοκαραγκιοζάκι;;;;;
(με την καλή έννοια!!)
σε καταλαβαίνω όμως ,δεν το έζησες,όπως το ζήσαμε εμείς οι ...πιο νέοι!

kostaslogh είπε...

Μαργαρίτα
σ ΄ευχαριστώ για το βίντεο
τα λέει όλα για το μεγαλείο του!
Καλό του ταξίδι

kostaslogh είπε...

Κωνσταντινιά
μακριά από τούτο της γής το κολαστήριο
οπουδήποτε αλλού έχει υπέροχη θέα,
πόσο μάλλον στο φεγγάρι!

kostaslogh είπε...

Τσαούσα
..καθόλου απίθανο,
θα έχει και ψηφιακή ψυχή όμως,δεν θα είναι το ίδιο!

Ανώνυμος είπε...

ΛΙΓΟΣΤΕΨΑΜΕ ΄(
Καλό του ταξίδι...

ΑΝΤΩΝΗΣ Σ. είπε...

θα πρέπει να ήταν ένας πραγματικά ευτυχισμένος βίος, τουλάχιστον η επαγγελματική του συνιστώσα

να δίνεις χαρά στα παιδιά..

και να βλέπεις τον κόσμο μέσα από τα μάτια τους..

kostaslogh είπε...

Λιακάδα
..επικίνδυνα !

kostaslogh είπε...

Αντώνη
σιγουρα ,τι πιό ακριβό απ αυτό!
Εμένα τουλάχιστον που το έζησα στην πιό αυθεντική του μορφή,με σημάδεψε ευχάριστα για πάντα!