τα όνειρά μας δροσοβρέχουνε
τις ρίζες του
τις ρίζες του
φλόγες που σβήνουν για χατίρι του
οι ζωές μας
οι ζωές μας
οι έρωτές μας βάφουν κόκκινα
τα φύλλα του
τα φύλλα του
κι αυτό το αχάριστο για δες...
...ανθίζει λύκους!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
10 σχόλια:
Και δεν σου φαινότανε άτιμε καλικάντζαρε..πως ήσουνα κάποτε λυκόπουλο......
:-)))))
Ακανόνιστη
δε μου πήγαινε το κουστούμι απ την αρχή
ούτως η άλλως!
Γειά σου Κώστα!!!!
Καλημέρα και καλό ΣΚ!!!
Είναι το γνωστό Λυκόδεντρο το αειθαλές???
:-D
Ωραίο!
Stixakias έφη
kikop
γεια σου συνάδελφε
αυτό είναι και ακριβώς όπως το λές αειθαλές !
Καλό σαββατοκύριακο.
stixakia
ευτυχής,ο λόγος σας έτι βαρύτερος!
καλημέρα Κώστα! τι ωραίο τραγούδι το πιο πάνω!! ποιο είναι;
ακριβως σαν τις φωνες των παιδιων! (και των τρελων :))
να τα εκατοστησετε!
Χριστίνα
..στο έστειλα.
Αντώνη
πρόκειται για ονομαστική γιορτή αλλά η ευχή δεν είναι άστοχη
ευχαριστούμε πολύ!
Δημοσίευση σχολίου