ανακατεμένος με κουρκούτι και ύστερα τηγανισμένος σε εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο υπό μορφή κροκέτας,συνοδευμένος από σκορδαλιά καρυδιού ισχύος τριών μεγατόνων ανά κουταλιά της σούπας και λευκού δροσερού κρασιού για το σβήσιμο...του λάρυγγα)σαλάτες ,κρασί ,γάλα (έχουμε και μωρό αυτόν τον καιρό)
φρούτα και κάποιους μικρούς πειρασμούς σε διάφορες συσκευασίες.
Φτάνω στο ταμείο,μπροστά μου η νεαρή κυρία αδειάζει το καλάθι της:
1 πακέτο μακαρόνια
1 πακέτο κριθαράκι
1 πακέτο κοχυλάκι
2 κουτιά τοματοχυμό
1 πακέτο ρύζι
1 πακέτο ζάχαρη
1 σακουλάκι καφέ
1 πακέτο μπισκότα γεμιστά
1 πακέτο ρύζι
1 πακέτο ζάχαρη
1 σακουλάκι καφέ
1 πακέτο μπισκότα γεμιστά
Πάλεψα να πείσω τον εαυτό μου ότι απλά συμπλήρωνε τις προμήθειές της,ότι είχε ήδη το μπακαλιάρο στο νερό,τα υλικά για τη σκορδαλιά...
...δεν τα κατάφερα!Η λίστα φωνάζει ότι πρόκειται για το μενού της εβδομάδας!
Σκέτη από γιουβέτσι λοιπόν αύριο,και μπισκότα για επιδόρπιο...χλίδα ,και για φαντάσου, ένας ονειρεμένος καφές το απόγευμα,ενώ στο μπαλκόνι πιθανώς θα κυματίζει η γαλανόλευκη!
ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΘΝΟΣ
12 σχόλια:
Μπακαλιαρος ...Αχ ποτε θα ξημερωσει να τον γευτω..!!!Καλη μας ορεξη ...
Καλέ....αποκτήσατε μωράκι;
ΝΑ ΖΗΣΕΙ!!!
Στο νερό οι μπακαλιάροι, αύριο πρωί οι σκορδαλιές γιατί περιμένω κόσμο.
Απόψε...blog-ΑΡΩ
:-)))
Καλή αυριανή με ό,τι να'ναι αρκεί να υπάρχει αγάπη.
Τους μπακαλιάρους τους βρίσκουμε...
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Ζήτω!!!
ειδικά ο καφές, μπορεί να είναι και από ρεβύθι.
Λές;
Ηθικόν!
Ακμαιότατον!
Και εις άλλα με υγείαν.
Καληνύχτα φίλε μου.
Φιλιά στα λαχταριστά μαγουλάκια της τζουτζούκας σας.
κώστα, να σας ζήσει το μωρό!! (υποθέτω μιλάμε για το γνωστό τρυφερό, ροδοκόκκινο, αφράτο πλασματάκι και όχι για δίμετρο πιπίνι εξ αλλοδαπής)
και μεις μπακαλιάρο πολυτελείας τολμήσαμε, μικρό εθυμοτυπικό διάλλειμα στα ζυμαρικά
μετά σκορδελαίας βεβαίως, εμάς ο μικρός είναι..μεγάλος και την τιμά δεόντως -παλιά που ο μικρός ήταν μικρός και πάλι την τιμούσε ανακατεμένη μέσα στα αλεσμένα λαχανικά του κι όσοι τον πλησιάζανε για το παραδοσιακό ζούληγμα αναφωνούσαν: καλέ αυτό το μωρό βρωμά σκορδίλας!
Maria
χρόνια σου πολλά ,ελπίζω να έζησες την ωραία κόλαση στον μέγιστο βαθμό!
εδώ αυτό έγινε!
Γλαρένια
το αποχτήσαμε εδώ και δυο χρόνια ,δεύτερης γενιάς ,από κόρη,ευχαριστώ!
Καλή χώνεψη τώρα πιά,δεν είναι και η πιό εύκολη φάση της δικαδικασίας του μπακαλιάρου!!
φιλί ...ευωδιαστό!
Ευάγγελε
ΖΗΤΩ ΣΟΥ!!!!!!
και του χρόνου με υγεία!
από μάγουλα άλλο τίποτα ,είχε να μοιάσει!!!διαβιβάστηκαν ήδη!!
έχεις τα δικά μας!
Αντώνη
ακριβώς περί αυτού πρόκειται(αφαιρείς το "'οχι για δίμετρο" και βάζεις δίχρονο)που μας έχει κάνει καραγκιόζηδες για να αποσπάσουμε ένα βλέμμα της!!!
και το μπακαλιάρο τσάκισε και τη σκορδελαία και όχι αλεσμένα ,Ελληνίς σε λέω παρά το εγγλέζικο αξάν !!
Και του χρόνου με υγεία!
Καλησπέρα Κώστα! Χιλιόχρονο το μωράκι!
Εμείς βακαλάο με σκορδαλιά - αλιάδα την έλεγε ο παππούς μου - δεν τρώμε γιατί και τα δύο μας πειράζουν στο στομάχι, όχι πως δεν μας αρέσουν! Κι έτσι φάγαμε ψαράκι ψητό με μαρουλοσαλάτα!
Τιμή μου η ανάρτηση του "Έι νοικοκυραίοι" στην προηγούμενη ανάρτησή σου! Σ' ευχαριστώ πάρα πάρα πολύ! Το είδα τώρα γιατί όλη τη βδομάδα είχα πολλή δουλειά.
Να 'σαι καλά Κώστα μου, καλό Σαββατοκύριακο!
Μαργαρίτα
σ΄ευχαριστώ,η κούκλα δεύτερης γενιάς είναι η χαρά μας και την έχουμε απόλυτα ανάγκη αυτόν τον καιρό!
Χαρά μου να φιλοξενώ τα έργα σου ,δεν είμαι ο μόνος άλλωστε ,έχουν στολίσει κι άλλους ιστοχώρους ,δικαίως!
Καλό σαββατοκύριακο να έχεις.
Λοιπόν,
απ΄όλους τους παρακαθήμενους στο επαναστατικό τραπέζι της 25ης Μαρτίου (που μας το έκανε η Βαγγελιώ σε ημιορεινή ταβέρνα)
ΜΟΝΟ η πεθερά μου έφαγε μπακαλιάρο!
Δεν ξέρω αν αυτό οφείλεται στο ότι ήταν και η μοναδική που νήστευε ή αν ήταν η μοναδική που ήθελε να κρατήσει το πατροπαράδοτο (πιστεύω το δεύτερο)
Το μόνο ζυμαρικό που υπήρχε πάντως στο τραπεζι ήταν το ψωμί και τα παξιμάδια.
Εγώ πάλι ενώ λατρεύω τα ψάρια και έχω έρωτα με τη σκορδαλιά, είμαι μαλωμένος με τον μπακαλιάρο σε όλες του τις μορφές
Πάντως το τραπέζι μας αγαπητέ δεν στερουνταν γοητείας εξ΄αιτίας της πολύ μικρής εκπροσώπισης του μπακαλιάρου.
Οι χοχλιοί (σαλιγκάρια) οι μπουμπουριστοί ήταν εξαιρετικοί, όπως και τα κουκιά με τις αγκινάρες, η κουκόφαβα κλπ. Επίσης καταπληκτικό το κατσικάκι με γιαούρτι και όλα τα ψητά στα κάρβουνα.
Το κλου πάντως ήταν τα ρυζόγαλα που έφερε η κυρία Άννα και που ειχε φτιάξει το πρωί απο το γάλα της κατσίκας της!
(και πως κατεβαίνουν οι ρακές με δαύτα, είναι άλλο πράγμα)
Δεν είδα ελληνικές σημαίες παρά μόνο τον γαλανόλευκο ουρανό (είχε και σύννεφα).
Ούτε άκουσα καμιά κουβέντα για το έθνος (που ζήτω τέτοιες εποχές; αυτά είναι για τα ΟΥΚ)
Καφέ ήπια βέβαια μετά ,σε υπόστεγο με ξυλόφουρνο που έψηνε ολόκληρες πατάτες με το φλούδι αλλά εδώ έχουμε άλλο μενού. Χλωρά κουκιά, ελιές , παξιμάδια, σκορδουλάκους (ελαφριά πράγματα γιατί ήμασταν κι απο τραπέζι), μετά βγήκαν και οι πατάτες...
Διότι πόσην ώρα θα τον πίνεις τον καφέ; Μετά θες και μια ρακή (τάχαμου για τη χώνεψη)
Αυτά.
Είναι μεγάλη μου η αμαρτία που δεν έφαγα μπακαλιάρο;
Αλέξανδρε
Ιδού λοιπόν η πηγή των χρωμάτων στα έργα σου!Αμαρτία επομένως θα ήταν να στερηθείς όλη αυτή την ουσία της Κρητικής γης που η απουσία του μπακαλιάρου δεν είναι ικανή να στερήσει κάτι απ ΄το μεγαλείο της!Ο ίδιος ο Θεός κρύβεται μέσα στις ρακές και στη συνοδεία του ,ὀπως θα έλεγε κι ένας μεγάλος συντοπίτης σου ,αμαρτία είναι να του γυρνάς την πλάτη!
Είχα την κι εγώ ευκαιρία να απολαμβάνω τις ίδιες ουσίες στην πατρίδα μου το Πήλιο ,μεγάλωσα με γίδινο γάλα,
ρήμαζα με την παρέα μου τους κήπους με τα κουκιά,η μόνη φάβα που ήξερα ως τα 18 μου ήταν η κουκόφαβα ενώ το συνηθισμένο βραδινό φαγητό μας τους χειμώνες ήταν πατάτες και κρεμμύδια ψημένα στο τζάκι κι όλα μαζί στο λαδόξιδο!Δεν έλειπαν φυσικά τα θαλασσινά ,τα κατσίκια και τα τσίπουρα συχνά -πυκνά,η ευλογία του να ζείς ημιορεινά σε απόσταση τριών χιλιομέτρων από τη θάλασσα.
Ώρες ώρες λυπάμαι όλους αυτούς που αγνοούν την ύπαρξη αυτού του κόσμου και τον εαυτό μου υπερτυχερό που τον γνώρισε και τον απολαμβάνει συχνά,
εσύ με καταλαβαίνεις!
Δημοσίευση σχολίου