της κρίσεως η φύση

Στης νιότης μου τη φθίση
το ΄χω φιλοσοφήσει
και ζω με ότι η φύση
μ ΄έχει φιλοδωρήσει!

τα πάθη και τα μίση
στην άκρη τα ΄χω αφήσει!
δεν έχω ότι ποθήσει
μα τά΄χω ισορροπήσει
(κουβέντα για ...)

Μα ενώ είχα ηρεμήσει
σ΄ αυτή τη όποια ζήση
σ ΄ανατολή και δύση
ξέσπασε μαύρη κρίση!

Κρίση και δόσ΄ του κρίση
του εγκεφάλου πλύση
μου τα΄χουνε ζαλίσει
τι λέω... διαλύσει!

Αφού είχα λαλήσει
που το ΄χαν ξεφτιλίσει
με την πουτάνα κρίση
και τό χα συνηθίσει
(πες τόχα λησμονήσει),

ήρθε να με ξυπνήσει
του Εφραίμ τ΄αλισβερίσι
που έχει ξεπουλήσει
ως και την άγρια Δύση!

Έχω αγαναχτήσει
μα μ΄ έχει ανησυχήσει
(σφόδρα προβληματίσει)
του Αρσένιου η φύση:

Μήπως έχει φροντίσει
αυτή να τον βαφτίσει;

Αν κέντρο έχω χτυπήσει
την σκέφτεστε σε στύση;
δύναται να γκρεμίσει
τον πύργο στο Παρίσι!

Φόβος μ΄έχει τυλίξει
αλήθεια, έχω ασπρίσει!
...λέτε να έχει η κρίση
κι αυτή μια τέτοια φύση;